شیوع ازدواج های خویشاوندی در والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی و رابطۀ آن با کم توانی ذهنی

چکیده هدف: در تبیین و پیشگیری علل کم توانی ذهنی، ازدواج های خویشاوندی بستر مناسبی در بروز ژن های نهفته و مغلوب فراهم کرده و به انواع معلولیت ها، ازجمله کم توانی ذهنی منجر می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع ازدواج های خویشاوندی در والدین کودکان کم توان ذهنی و عادی و رابطۀ آن با کم توانی ذهنی است. روش بررسی: در پژوهش حاضر که از نوع هم بستگی و پس رویدادی است، ۴۶۷ زوج دارای کودک عادی به صورت نمونه گیری خوشه ای از مدارس ابتدایی و راهنمایی و دبیرستان و ۴۳۳ زوج دارای کودک استثنایی که از این تعداد کودک، ۲۳۸ نفر افراد کم توان ذهنی بودند، به صورت تصادفی، در شهرستان اردبیل انتخاب شدند. به منظور تعیین فراوانی ازدواج های خویشاوندی، از آمار توصیفی و برای مشخص کردن رابطۀ ازدواج خویشاوندی با تولد کودک عادی و کم توان ذهنی از آمارۀ خی دو استفاده شد. محاسبات آماری در این پژوهش با استفاده از نسخۀ ۱۶ نرم افزار spss صورت گرفت. یافته ها: داده های توصیفی نشان داد که ۱۰۷ نفر از ۲۳۸ (۴۴٫۹۶ درصد) والدین افراد کم توان ذهنی و ۸۸ نفر از ۴۶۷ (۱۸٫۸۴ درصد) والدین افراد عادی، ازدواج خویشاوندی کرده بودند. تحلیل داده ها ازطریق آماره خی دو نشان داد که بین ازدواج خویشاوندی والدین و تولد کودک کم توان ذهنی، رابطۀ معنی داری وجود دارد (۰٫۰۱> p و ۱=df و ۵۴٫۱۳=x2).نتیجه گیری: در بروز کم توانی ذهنی، ازدواج های خویشاوندی به واسطۀ ژن های مغلوب، نقش مهمی ایفا می کند؛ بنابراین، آگاهی زوجین از پیامدهای ازدواج های خویشاوندی و انجام مشاوره های ژنتیکی ضروری است.